നീലെ നീലെ അംബര് പെ ചാംദ് ബര്സായേ,
പ്യാര് ബര്സായേ, ഹം കൊ തര്സായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ..
നീലെ..
ഹോ, ഊംചേ ഊംചേ പര്വത്
ജബ് ഝൂംതെ ഹെ അംബര് കോ
പ്യാസാ പ്യാസാ അംബര് ജബ്
ഝൂംതെ ഹെ സാഗര് കോ
ഹോ...
പ്യാര് മെ ബസ്നേ കോ,ബാഹോം മേ ബസ്നേകോ,
മേരാ ദില് ലല്ചായെ, കോയീ തൊ ആജായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ.
ഹോ, ഠംടെ ഠംടെ ഛോകെ, ജബ് ബാലോം കോ നഹ്ലായേ,
തപ്തീ തപ്തീ കിരണേ, ജബ് ഗാലോം കോ ഛു ജായേ,
ഹോ..
മോഹ് കീ ഗര്മീ കോ, ഹാഥ് കീ നര്മീ കോ,
മേരാ മന് തര്സായേ, കോയീ തോ ആ ജായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ..
ഹോ, ഛം ഛം കര്ത്താ സാവന്,
ബൂന്ദോം കീ ബാണ് ചലായേ, ശത്രംഗീ ബര്സാതേം മേ,
ജബ് തന് മന് ഭീഗാ ജായേ,
ഹോ..
പ്യാര് മേ നഹാനേ കോ, ഡൂബ് ഹീ ജാനേ കോ,
ദില് മേരാ തട്പായേ, ഖാബ് ജഗാ ജായേ
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ..
**********
ആത്മകഥാംശങ്ങള് എം.വേണു, മുംബൈ
രേണു ചധോക്ക്.. വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം, അവരുടെ ശുഭ്രമായ മുഖം ആള്തിരക്കിലൂടെ ഒരു കാറ്റുവഞ്ചി പോലെ തെന്നി നീങ്ങുന്നതു കണ്ടു. പിന്നീട് അവിചാരിതമായി ഫാഷന് ബജാറില് നേര്ക്കു നേര് അവര് പ്രത്യക്ഷയായി. എന്നെ കണ്ടതും ഒരു ഷോകേസിലെ പാവ പോലെ അവര് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിന്നു. എന്നിട്ട് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു. നിഷ്ക്രിയരായി ഞാനതു കേട്ടു നിന്നു. വഴിപോക്കര് ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരില് നിന്നെല്ലാം അകന്ന് അതിനിശബ്ദമായ ഒരു വരാന് പോകുന്ന ചുഴലിക്കാറ്റിന്റെ പ്രഭാവം പോലെ ചൂഴ്ന്നു നിന്ന ഒരു ഭൗതികതയുടെ ആഴത്തിലേക്ക് ഞങ്ങളിരുവേരും ആണ്ടു പോയി....
(അടുത്ത ലക്കത്തില് തുടരും)
പ്യാര് ബര്സായേ, ഹം കൊ തര്സായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ..
നീലെ..
ഹോ, ഊംചേ ഊംചേ പര്വത്
ജബ് ഝൂംതെ ഹെ അംബര് കോ
പ്യാസാ പ്യാസാ അംബര് ജബ്
ഝൂംതെ ഹെ സാഗര് കോ
ഹോ...
പ്യാര് മെ ബസ്നേ കോ,ബാഹോം മേ ബസ്നേകോ,
മേരാ ദില് ലല്ചായെ, കോയീ തൊ ആജായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ.
ഹോ, ഠംടെ ഠംടെ ഛോകെ, ജബ് ബാലോം കോ നഹ്ലായേ,
തപ്തീ തപ്തീ കിരണേ, ജബ് ഗാലോം കോ ഛു ജായേ,
ഹോ..
മോഹ് കീ ഗര്മീ കോ, ഹാഥ് കീ നര്മീ കോ,
മേരാ മന് തര്സായേ, കോയീ തോ ആ ജായേ,
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ..
ഹോ, ഛം ഛം കര്ത്താ സാവന്,
ബൂന്ദോം കീ ബാണ് ചലായേ, ശത്രംഗീ ബര്സാതേം മേ,
ജബ് തന് മന് ഭീഗാ ജായേ,
ഹോ..
പ്യാര് മേ നഹാനേ കോ, ഡൂബ് ഹീ ജാനേ കോ,
ദില് മേരാ തട്പായേ, ഖാബ് ജഗാ ജായേ
ഐസാ കോയി സാഥി ഹോ, ഐസാ കൊയി പ്രേമി ഹൊ,
പ്യാസ് ദില് കീ ഭുജാ ജായേ.
നീലെ..
**********
ആത്മകഥാംശങ്ങള് എം.വേണു, മുംബൈ
രേണു ചധോക്ക്.. വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം, അവരുടെ ശുഭ്രമായ മുഖം ആള്തിരക്കിലൂടെ ഒരു കാറ്റുവഞ്ചി പോലെ തെന്നി നീങ്ങുന്നതു കണ്ടു. പിന്നീട് അവിചാരിതമായി ഫാഷന് ബജാറില് നേര്ക്കു നേര് അവര് പ്രത്യക്ഷയായി. എന്നെ കണ്ടതും ഒരു ഷോകേസിലെ പാവ പോലെ അവര് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിന്നു. എന്നിട്ട് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു. നിഷ്ക്രിയരായി ഞാനതു കേട്ടു നിന്നു. വഴിപോക്കര് ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരില് നിന്നെല്ലാം അകന്ന് അതിനിശബ്ദമായ ഒരു വരാന് പോകുന്ന ചുഴലിക്കാറ്റിന്റെ പ്രഭാവം പോലെ ചൂഴ്ന്നു നിന്ന ഒരു ഭൗതികതയുടെ ആഴത്തിലേക്ക് ഞങ്ങളിരുവേരും ആണ്ടു പോയി....
(അടുത്ത ലക്കത്തില് തുടരും)
2 comments:
ഇപ്പോള് ഈ നഗരത്തില് മഴ തകര്ത്തു പെയ്യുന്നു.
ഈ നഗരതീരവും, തിരകളും, കാറ്റും, കോളും എന്നും പ്രണയാത്മക്കളെ താളനിബദ്ധമാക്കാരുണ്ട്.
:)
Post a Comment